Obrezivanje je običaj prisutan u celom svetu, pa i kod nas. Inače, to je izraz koji se koristi za razne oblike telesnog sakaćenja, ali je najpoznatije obrezivanje kožice penisa, o čemu postoji zapis još u Bibliji. Ono se vršilo kao deo sporazuma između Boga i Jevreja, a muške bebe su obrezivane kad navrše osam dana. Takav oblik obrezivanja kasnije je preuzeo i islam. Muslimani i Jevreji ovaj hirurški zahvat i danas vrše iz religijskih razloga, dok su u moderno doba Amerikanci počeli da ga zagovaraju iz medicinskih, higijenskih i estetskih.
Naime, njihovo shvatanje zasnovano je na rezultatima brojnih istraživanja vršenih u SAD koja su pokazala da obrezivanje smanjuje rizik za dobijanje polno prenosivih bolesti, HIV, genitalnog herpesa, sifilisa, HPV virusa, raka penisa, kao i razvoj bakterija koje izazivaju infekcije urinarnog trakta.Ipak, bez obzira na sve prednosti, za većinu muškaraca s našeg podneblja ovaj fenomen predstavlja pravi bauk, o kome nisu spremni čak ni da pričaju, a kamoli da ga primene u praksi. Za prosečnog Srbina obrezivanje je tabu-tema, a jedan od osnovnih razloga za to je neinformisanost i povezivanje s verskim motivima. Međutim, cirkumcizija nije ništa drugo nego medicinski postupak odstranjivanja dela kožice s penisa koja se naziva prepucijum. Prepucijum ima vrlu složenu strukturu. S njegove unutrašnje strane nalazi se sluzava membrana, slična onoj ispod kapka ili u ustima. Zbog toga je podložan prenosu polnih infekcija, a takođe sadrži i veliki broj Langerhansovih ćelija imunog sistema, koje su na meti infekcije virusom side. Ženski ekvivalent prepucijumu je takozvana "kapuljača" klitorisa, koja ga štiti od spoljnih nadražaja. Dobre strane obrezivanja su i higijenski faktori, ali i činjenica da ono smanjuje rizik da žena oboli od raka grlića materice. Istraživanja s Versajskog univerziteta potvrdila su da obrezani muškarci ne prenose virus koji izaziva ovu vrstu kancera.
Činjenice o obrezivanju- prvo obrezivanje izvršeno je 2400. godine pre nove ere u Egiptu, i to kremen-nožem, a drevni Egipćani su tako obeležavali prelazak iz dečačkog doba u svet odraslih- nekada se verovalo da obrezivanje leči paralizu - krajem 1800. godine lekari su obrezivanjem lečili mnoga oboljenja, od dečje groznice preko trovanja metalima do paralize. Taj period poznat je kao "bum genitalne hirurgije" - iako razlog još uvek nije sasvim poznat nauci, smatra se da je obrezani penis manje sklon povredama i oštećenjima u toku seksualnog odnosa- rezultati istraživanja pokazuju da obrezani muškarci imaju 15 odsto manje šanse da dobiju rak prostate ukoliko su toj intervenciji podvrgnuti pre prvog seksualnog iskustva
