U negotinskom selu Mihajlovac gotovo svaka kuća je prava palata. Na desetine hiljada kvadrata u ovim vilama zvrji prazno, jer su meštani u inostranstvu, a u selu žive samo starci. U selu Mihajlovac, koje se nalazi na 16 kilometara od Negotina, živi oko 600 punoletnih osoba u oko 300 domaćinstava. S obzirom na to da je velika većina meštana na privremenom radu u inostranstvu, podatak o broju stanovnika je samo statistički jer realno danas u Mihajlovcu žive pretežno starije osobe, sa vrlo malim brojem mladih ljudi. Osnovnu školu u Mihajlovcu, iako ima nove objekte, fiskulturnu salu i vrlo dobre uslove, danas pohađa jednocifreni broj učenika.
U Mihajlovcu žive pretežno Vlasi, iako se stanovništvo na popisu iz 2002. godine izjasnilo kao srpsko (preko 81%).
Specifičnost Mihajlovca, kao i mnogih drugih vlaških sela u Krajini i Homolju, su velelepne ogromne kuće koje su izgradili meštani gastarbajteri novcem zarađenim u inostranstvu. Prave palate na obali Dunava građene su u različitim stilovima i mnoge od njih su pravi rasadnik kiča.
Gastarbajteri iz Mihajlovca, koji uglavnom rade u Nemačkoj i Austriji, takmiče se čija će kuća biti veća, čija će ograda biti skuplja i raskošnija... Dvorišta se popločavaju keramičkim pločicama, a nekadašnje štale u kojima se čuvala stoka oblepljuju mermerom.Ograde i kapije su kitnjaste, sa filigranskim detaljima, uglavnom od kovanog gvožđa i one same koštaju malo bogatstvo. Stubove kapija i ograda krase betonske ili mermerne statue, uglavnom lavova, ali ima i labudova, slonova, kao i raznih drugih životinjskih vrsta. Unutrašnjost dobrog dela ovih vila uopšte nije sređena, jer je cilj bio sazidati što veću kuću, dok je enterijer ostavljen za kasnije.
U ovim palatama u Mihajlovcu gotovo da niko i ne živi. Stariji meštani žive u pomoćnim prostorijama, dok su glavne kuće rezervisane za goste i same gastarbajtere kada dođu na „ferije“ iz inostranstva.
U razgovoru sa meštanima Mihajlovca saznali smo da je gastarbajterski rad predstavlja u isto vreme i sjaj i bedu. Lepo je što je selo velelepno i što gotovo svako domaćinstvo ima mnogo para, ali ostaje žal u duši što njihova deca ne žive pored njih, a ponajviše što će im unuci biti, kako listom sami kažu, Nemci, Austrijanci, Francuzi...Boraveći u Mihajlovcu stekli smo utisak da ljudi polako postaju prezasićeni novcem i raskošem i da kako stare, sve im to postaje manje bitno, a bude se neka druga osećanja, potreba za toplinom, velikom porodicom, te uopšte onim ljudskim, iskonskim potrebama, koje su, u borbi za novcem i blagostanjem po belom svetu, nekako zaboravili.
(TV BEST)
